მეტიჩარა

რას ვგრძნობდი მაშინ? ზიზღს უდიდეს და ყოვლის მომცველ ზიზღს, არა იმ ცხოველების მიმართ არამედ ცხოვრების მიმართ, იმის მიმართ რაც ზეცაშია და იმ მომენტში დამყურებდა, მან იცოდა როგორ ვენდობოდი,როგორი იმედი მქონდა და მაინც არ დამიცვა არ გადამარ ჩინა ,მაინც დამიმსხვრია ოცნებები და დამინგრია ცხოვრება,ახლა ვხვდები რა სულელი ვიყავი როცა რაღაცის მწამდა, ადამიანების მჯეროდა.და საერთოდ ეს ცხოვრება …